ಅವರು: ಯಾರ್ರೀ ನೀವು? ನೋಡೋಕೆ ಒಳ್ಳೆ ಖದೀಮನ ಹಾಗೆ ಕಾಣ್ತೀರ?
ನಾನು: ನಾನ್ಯಾರು ಅಂತ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದರೆ ಖಂಡಿತ ಹೇಳ್ತಾಯಿದ್ದೆ. ಆದರೆ, ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವಲ್ಲ! ಖಾದಿ ಹಾಕಿಕೊಲ್ಲೋ ಖದೀಮರಿಗಿಂತ ನಾನು ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಕಾಣ್ತೀನ? ಕದ್ದು, ಕದ್ದು ಕನ್ಯೆಯರನ್ನು ನೋಡುವ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾತ್ರ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಸ್ತೀನೆ ಇದೆ ನನಗೆ. ಒಬ್ಬಳು ಹುಡುಗಿ ಹದಿಮೂರು ಮೈಲು ದೂರದಲ್ಲಿ ಬಂದರೂ, ನನ್ನ ಎದೆಗೆ, ಅದು ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿ ಹೋಗತ್ತೋ, ಸೂಕ್ಷ್ಮ ತಿಳಿದು ಹೋಗುತ್ತೆ. ಆಗ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತೆ ಡವ ಡವ.
ನೋವು - ನಲಿವು, ಕತ್ತಲೆ - ಬೆಳಕುಗಳಂತೆ ಒಂದರ ಬಾಲ ಇನ್ನೊಂದು ಜೀವದ ಹಣೆಬರಹದಲ್ಲಿ ನೋವಿಲ್ಲದೆ ನಲಿವಿಲ್ಲವಲ್ಲ! ನೋವಿಲ್ಲದಾಗ ನಲಿವೋ, ಜೀತದ ಮುಖಗಳಿವೆರಡೋ, ಸದಾ ನೋವುಂಡ ಬಡ ಜೀವಕ್ಕೆ ಕ್ಷಣ ಮಾತ್ರ ನೋವು ಮರೆತರೆ ನಲಿವಿನ ಮೊಳಕೆ ಒಡೆದೀತೇನೋ!
ಪೋಸ್ಟ್ಗಳು
ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್‌ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ