ಪರಿಚಿತ್ರ ನಿರೂಪಣಾ ಪ್ರಕಾರಗಳು
ಸ್ವಗತ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪ್ರಕಾರ
ಸ್ವಗತ ಕಥೆ / ಕಾದಂಬರಿ: ಈ ಪ್ರಕಾರದಲ್ಲಿ ಲೇಖಕನು ತನ್ನ ಕೃತಿಯ ಪೂರ್ತಿ ಸ್ವಗತದಲ್ಲೇ ಬರೆಯುತ್ತಾನೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಒಂದು ಕಥೆಯನ್ನು ಹೇಳಬೇಕಾದರೆ, ಕಥೆಯ ನಿರೂಪಣೆ ಲೇಖಕನ ಸ್ವಗತ ಅಥವಾ ಕಥೆಯ ಒಂದು ಪಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಸ್ವಗತ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ಈ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪ್ರಕಾರ ಸುಲಭ ಪ್ರಕಾರವಲ್ಲ; ಲೇಖಕನ ಕಥಾ ನಿರೂಪಣಾ ಶಕ್ತಿಗೆ ಸವಾಲು ಹಾಕುತ್ತದೆ; ಇನ್ನೊಂದು ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೆ, ಲೇಖಕನಿಗೆ ಸ್ರಿನಷ್ಟಿಶೀಲತೆಯನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸಲು ಮತ್ತು ಪ್ರಯೋಗಿಸಲು ಆ ಪ್ರಕಾರವು ಬಹಳ ಅವಕಾಶಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ. ಕಾದಂಬರಿಯಲ್ಲಿ ಕೂಡ ಸ್ವಗತ ಪ್ರಕಾರವು ವಿಭಿನ್ನತೆಯನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ.
ಸ್ವಗತ ಕವನ: ಕವನದಲ್ಲಿ ಸ್ವಗತ ಪ್ರಕಾರವನ್ನು ಬಹಳ ರಸವತ್ತಾಗಿಯೂ, ಚಾಣಾಕ್ಷತೆಯಿಂದಲೂ ಉಪಯೋಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು.
ಸ್ವಗತ ನಾಟಕ: ನಾಟಕದ ಪೂರ್ತಿ ಎಲ್ಲ ಪಾತ್ರಗಳೂ ಸ್ವಗತದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಮಾತನಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು; ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು ಮಾತನಾಡುವ ಹಾಗಿಲ್ಲ.
ಏಕಪಾತ್ರಕಾಯಪ್ರವೇಶ: ಈ ಪ್ರಕಾರದಲ್ಲಿ ಲೇಖಕನು ಕವನ, ಕಥೆ, ಕಾದಂಬರಿ ಮೊದಲಾದವುಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಪಾತ್ರದ ಮೂಲಕ, ಆ ಪಾತ್ರವು ತನ್ನ ಕಥೆಯನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಬರೆಯಬೇಕು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಮಹಾಭಾರತವನ್ನು, ಅಥವಾ ಅದರ ಒಂದು ಅಂಕವನ್ನೋ, ಘಟನೆಯನ್ನೋ, ಕರ್ಣನ ದೃಶ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಕರ್ಣನೇ ಹೇಳಿದಹಾಗೆ ಬರೆಯುವುದು. ರಾಮಾಯಣವನ್ನು, ರಾವಣನ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲೋ, ಹನುಮಂತನ ದೄಷ್ಟಿಯಲ್ಲೋ ಹೇಳುವುದು. ಮುಖ್ಯ ಪಾತ್ರದಲ್ಲಿಯೂ ಹೇಳಬಹುದು; ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಪಾತ್ರದ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿಯಾದರೂ ಹೇಳಿ ಕಥೆಗೆ ಕಳೆಯನ್ನು ಕಟ್ಟಬಹುದು.
ಅವರು: ಯಾರ್ರೀ ನೀವು? ನೋಡೋಕೆ ಒಳ್ಳೆ ಖದೀಮನ ಹಾಗೆ ಕಾಣ್ತೀರ? ನಾನು: ನಾನ್ಯಾರು ಅಂತ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದರೆ ಖಂಡಿತ ಹೇಳ್ತಾಯಿದ್ದೆ. ಆದರೆ, ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವಲ್ಲ! ಖಾದಿ ಹಾಕಿಕೊಲ್ಲೋ ಖದೀಮರಿಗಿಂತ ನಾನು ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಕಾಣ್ತೀನ? ಕದ್ದು, ಕದ್ದು ಕನ್ಯೆಯರನ್ನು ನೋಡುವ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾತ್ರ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಸ್ತೀನೆ ಇದೆ ನನಗೆ. ಒಬ್ಬಳು ಹುಡುಗಿ ಹದಿಮೂರು ಮೈಲು ದೂರದಲ್ಲಿ ಬಂದರೂ, ನನ್ನ ಎದೆಗೆ, ಅದು ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿ ಹೋಗತ್ತೋ, ಸೂಕ್ಷ್ಮ ತಿಳಿದು ಹೋಗುತ್ತೆ. ಆಗ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತೆ ಡವ ಡವ.
ಕಾಮೆಂಟ್ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ