ಡಾಕ್ಟರ್ ಮೂರ್ತಿ ನುಡಿದಂತೆ:
ಕನ್ನಡ ನುಡಿಯಾಡಿದೊಡನೆ ಹಾಡಿದಂತೆಯಲ್ಲವೇ
ಕನ್ನಡಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಣುವವರು ಬೇರೆ ಬೇರೆ: ಗಾಜಿನ ಹಿಂದೆ ಇರುವ ಬಿಂಬ ಅತಿ ಸುಂದರ ಬೊಂಬೆ; ಮನದೊಳಗಿನ ಬೊಂಬೆಗೆ ಹತ್ತಾರು ಅವತಾರ; ಇತರರಿಗೆ ಇರಬಹುದೇನೋ ಅತ್ತತ್ತ!
ಎದೆಯೊಳಗಿನ ಕೋಗಿಲೆ ಒಡನೆ ಹಾಡಿತು ಗುಪ್ತ ಗಾನ: ನೀನು ನೀನಲ್ಲ; ಆನೇ ಎಲ್ಲ.
ಅವರ ಕಂಡು ಉರಿದು, ಇವರ ಕಂಡು ತುರಿಸಿ, ಅವರಿವರ ಕಂಡು ನಕ್ಕುತ ಇರುವುದ ಬಿಡು; ಸರಿ ಇರುವ ಪರಿ ಕಂಡುಕೊ.
ಅವರು: ಯಾರ್ರೀ ನೀವು? ನೋಡೋಕೆ ಒಳ್ಳೆ ಖದೀಮನ ಹಾಗೆ ಕಾಣ್ತೀರ? ನಾನು: ನಾನ್ಯಾರು ಅಂತ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದರೆ ಖಂಡಿತ ಹೇಳ್ತಾಯಿದ್ದೆ. ಆದರೆ, ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವಲ್ಲ! ಖಾದಿ ಹಾಕಿಕೊಲ್ಲೋ ಖದೀಮರಿಗಿಂತ ನಾನು ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಕಾಣ್ತೀನ? ಕದ್ದು, ಕದ್ದು ಕನ್ಯೆಯರನ್ನು ನೋಡುವ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾತ್ರ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಸ್ತೀನೆ ಇದೆ ನನಗೆ. ಒಬ್ಬಳು ಹುಡುಗಿ ಹದಿಮೂರು ಮೈಲು ದೂರದಲ್ಲಿ ಬಂದರೂ, ನನ್ನ ಎದೆಗೆ, ಅದು ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿ ಹೋಗತ್ತೋ, ಸೂಕ್ಷ್ಮ ತಿಳಿದು ಹೋಗುತ್ತೆ. ಆಗ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತೆ ಡವ ಡವ.
നന്നായിട്ടുണ്ട് എഴുതിയതെന്തെന്നു വായിക്കാന് മാത്രം ഒക്കുന്നില്ല :)
ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿ