ಮಧು ಮಂಥನ
ಕೆ. ಆರ್. ಎಸ್. ಮೂರ್ತಿ
ನನ್ನ ತುಟಿಯು ನಿನ್ನ ತುಟಿಯನು ಬೆರೆತು ಮಧುವನು ಹೀರುತಿರುವುದನು ಕಂಡು
ತನ್ನ ತುಟಿಯನೇ ಬಿಲ್ಲಾಗಿಸಿದನಲ್ಲೇ ನಲ್ಲೆ ನಗುಮೊಗದ ಚಂದಿರನು ಬಲು ತುಂಟು
ಚಕೋರ ಹಕ್ಕಿಯು ಚಂದ್ರಿಕೆಯ ಅಮೃತವನು ಉಣ್ಣುವುದನೇ ಮರೆತು ಹೋದಂತೆ
ನೋಡುತಿದೆ ಅಚ್ಚರಿಯ ಆನಂದ ರಾಗದಾಲಾಪನೆಯಲ್ಲಿ ಬಾಯಿ ಬಿಟ್ಟು ಕೊಂಡಂತೆ
ದುಂಬಿಯ ದೊಡ್ಡ ಹಿಂಡೇ ಸುತ್ತಾಡುತಿದೆ ಝುಂಯ್, ಝುಂಯ್ ಝಾಂಕಾರದಲಿ
ಜೇನು ತುಪ್ಪವು ತೊಟ್ಟಿಕ್ಕುತಿರಲು ನಾಲ್ಕು ತುಟಿಗಳೂ ಮಗ್ನ ಮಂಥನದಾಟದಲಿ
ಕಾಮದೇವ ಮದನರಾಯನಿಗೆ ಚುಚ್ಚಿ ಚುಚ್ಚಿ ತೋರಿಸುತಿಹಳು ರತಿಯು ಅತಿ ಬೆರಗಿನಲಿ
ಮದನ ರತಿಯರು ರತಿಯಾಟದ ದಿಟ ಪಾಠವನು ಕಲಿಯುವ ಅತೀವ ಆಸೆಯಿಂದದಲಿ
ಅವರು: ಯಾರ್ರೀ ನೀವು? ನೋಡೋಕೆ ಒಳ್ಳೆ ಖದೀಮನ ಹಾಗೆ ಕಾಣ್ತೀರ? ನಾನು: ನಾನ್ಯಾರು ಅಂತ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದರೆ ಖಂಡಿತ ಹೇಳ್ತಾಯಿದ್ದೆ. ಆದರೆ, ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವಲ್ಲ! ಖಾದಿ ಹಾಕಿಕೊಲ್ಲೋ ಖದೀಮರಿಗಿಂತ ನಾನು ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಕಾಣ್ತೀನ? ಕದ್ದು, ಕದ್ದು ಕನ್ಯೆಯರನ್ನು ನೋಡುವ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾತ್ರ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಸ್ತೀನೆ ಇದೆ ನನಗೆ. ಒಬ್ಬಳು ಹುಡುಗಿ ಹದಿಮೂರು ಮೈಲು ದೂರದಲ್ಲಿ ಬಂದರೂ, ನನ್ನ ಎದೆಗೆ, ಅದು ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿ ಹೋಗತ್ತೋ, ಸೂಕ್ಷ್ಮ ತಿಳಿದು ಹೋಗುತ್ತೆ. ಆಗ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತೆ ಡವ ಡವ.
ಕಾಮೆಂಟ್ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ