ಕಲ್ಪನೆಯೇ ಕಲ್ಪತರು, ಕಾಮಧೇನು
ಕೆ. ಆರ್. ಎಸ್. ಮೂರ್ತಿ
ಮೇಲಿಂದ ಮೇಲೆ, ಅಲೆಯ ಹಿಂದೊಂದು ಅಲೆ, ಉಬ್ಬಿ, ಹಿಗ್ಗಿ, ಬರುತಲಿದೆ ಸಲಿಲ
ಕಲ್ಪನೆಯ ಮೇಲೆ ಮತ್ತೊಂದು ಮರುಕಲ್ಪನೆ; ಒಂದಕ್ಕಿಂತ ಹಿರಿದು ಲೀಲಾಜಾಲ
ಬಲೆಯಲಿ ಹಿಡಿವುದುಂಟೇ? ಇರುವ ಐವತ್ತೆರಡು ಅಕ್ಷರದ ಬಲೆಯಲ್ಲಿ ಬರೀ ತೂತು
ಕವಿಯ ಕಲೆಯು ಸಾಲದು, ಭುವಿಯ ಕವಿ ಕುಲವೇ ಸಾಲು, ಸಾಲು ಬಂದು ನಿಂತು
ಕುಂಚದ ಕಲೆಗೂ ಕಿಂಚಿತ್ತೂ ಎಟುಕದು; ಕಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಅಲೆಯಲೆಯ ಸಾಲುಗಳ ಕೆತ್ತಲಾಗದು
ನಾರದ, ಕಿನ್ನರ, ತುಂಬುರ, ಗಾನ ಗಂಧರ್ವರ ಕೊರಳು ಭೋರ್ಗರೆಯ ಪಾಡಲಾಗದು
ಕಲ್ಪನಾ ವಿಲಾಸವು ಒಲಿದು ಇತ್ತ ಹಾಯಿ, ದೇವ ಲೋಕದ ಅನುಭವವನೇ ನಾಚಿಸಿದೆ
ಅಲ್ಪವಾದರೂ ಸಾಕಿದೇ ವರ, ಕಲ್ಪತರು, ಕಾಮಧೇನುಗಳು ಇನ್ನೇಕೆ ಬೇಕು ಎನ್ನಿಸುತಿದೆ
ಅವರು: ಯಾರ್ರೀ ನೀವು? ನೋಡೋಕೆ ಒಳ್ಳೆ ಖದೀಮನ ಹಾಗೆ ಕಾಣ್ತೀರ? ನಾನು: ನಾನ್ಯಾರು ಅಂತ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದರೆ ಖಂಡಿತ ಹೇಳ್ತಾಯಿದ್ದೆ. ಆದರೆ, ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವಲ್ಲ! ಖಾದಿ ಹಾಕಿಕೊಲ್ಲೋ ಖದೀಮರಿಗಿಂತ ನಾನು ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಕಾಣ್ತೀನ? ಕದ್ದು, ಕದ್ದು ಕನ್ಯೆಯರನ್ನು ನೋಡುವ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾತ್ರ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಸ್ತೀನೆ ಇದೆ ನನಗೆ. ಒಬ್ಬಳು ಹುಡುಗಿ ಹದಿಮೂರು ಮೈಲು ದೂರದಲ್ಲಿ ಬಂದರೂ, ನನ್ನ ಎದೆಗೆ, ಅದು ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿ ಹೋಗತ್ತೋ, ಸೂಕ್ಷ್ಮ ತಿಳಿದು ಹೋಗುತ್ತೆ. ಆಗ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತೆ ಡವ ಡವ.
ಕಾಮೆಂಟ್ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ