ಆಲದ, ಆಳದ ಬೇರು ಹಾರಿ ಹೋದಂತೆ

ಆಲದ, ಆಳದ ಬೇರು ಹಾರಿ ಹೋದಂತೆ
ಕೆ. ಆರ್. ಎಸ್. ಮೂರ್ತಿ

ಎಲ್ಲಿಂದಲೋ ಬಂದವರು
ಇವರೆಲ್ಲಾ ಎಲ್ಲಿದ್ದಂದಲೋ ಬಂದರಂತೆ
ಇಲ್ಲಿದ್ದವರು ಎಲ್ಲೋ ಹೋದರಂತೆ

ಅಲ್ಲಿಂದ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದವರು; ಬಂದು ಇಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದು ಬಿಟ್ಟವರು
ಇಲ್ಲಿಯೇ, ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದವರು ಅದೆಲ್ಲಿಗೋ ಹೋಗಿಬಿಟ್ಟವರು
ಮತ್ತೆ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬರದೇ ಇದ್ದವರು; ಯಾರು ಯಾವಾಗ ಎಲ್ಲಿರಬೇಕು?
ಎಂಬುದೆಲ್ಲಾ ಅವರವ ಹಣೆಯ ಬರಹವೇನೋ!

ಊರು ಬಿಟ್ಟು, ಕೇರಿ ಬಿಟ್ಟು, ಪ್ರಾಂತ್ಯ, ಪ್ರದೇಶ ಬಿಟ್ಟು,
ದೇಶವನ್ನೇ ಬಿಟ್ಟು ಹೊರಟು ಹೋದವರು; ಹೊರತು ಆದವರು.
ಹೊಸಬರು ಹಳಬರಾದವರು, ಬಳಗವಾದವರು

ಸುಡುವ ಬಿಸಿಲಿನಲ್ಲಿ ನಡೆದು, ತಲೆಯ ಮೇಲೆ,
ಹೊಟ್ಟೆಯ ಮೇಲೆ ತಣ್ಣಗಿನ ಬಟ್ಟೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಹೋದವರು;
ರಾತ್ರೋ, ರಾತ್ರಿ ಯಾರಿಗೋ ಹೆದರಿ ಓಡಿ ಹೋದವರು,
ತುರುಕರುಗಳಿಗೆ ಹೆದರಿ, ತುರುಕರುಗಳನ್ನು ನಡೆಸಿಕೊಂಡು,
ಕುದುರೆಯನು ಏರಿ ಸವಾರಿ ಹೋದವರು,
ಗಾಡಿಯಲ್ಲಿ ಹೆಂಡಿರು, ಹುಡುಗರ ಜೊತೆ ಕೂತು ಹೋದವರು.

ಹುಲ್ಲಿನ ಮೈದಾನವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು, ಬೆಟ್ಟದ ಮೇಲೆ ಅಡಗಿದವರು
ನದಿಯಲ್ಲಿ, ಸಾಗರದಲ್ಲಿ, ಸಮುದ್ರದಲ್ಲಿ ದೋಣಿಯಲ್ಲಿ ತೇಲಿ ಹೋದವರು
ಹಕ್ಕಿಗಳಂತೆ ಹಾರಿ ವಲಸೆ ಹೋದವರು, ಮತ್ತೆ ಬರದೆಯೇ ಇರುವವರು

ಅಪ್ಪ, ಅಮ್ಮ, ಅಜ್ಜ, ಅಜ್ಜಿ, ಪೂರ್ವಜರ ಹಣೆಬರಹ, ನೆಲದ ಋಣ,
ಆನು, ನೀನು, ತಾನು, ಅವನು, ಅವಳು, ಅವರುಗಲಿಗೆಲ್ಲಾ
ಅವರದೇ ಋಣ; ಬೇರೆ, ಬೇರೆ ಬರಹ;
ನೆಲಸುವಿಕೆ; ಹೊಸ, ಹೊಸ ಕನಸಿನಲಿ ಕನವರಿಸುವಿಕೆ.
ಪೂರ್ವಜರ ಕನಸೇ ಬೇರೆ, ಇವರ ಅಪೂರ್ವ ಭೂತ ನನಸೆ ಬೇರೆ.

ಮೊಗ್ಗುಗಳು, ಅರಳುವ ಕುಸುಮಗಳು, ಭಾರದಿಂದ ತೂಗುವ ಹಣ್ಣುಗಳು.
ಒಳಗಿನ ಬೀಜಗಳು, ಜೀನುಗಳು ಬೇರೆ, ಬೇರೆ, ಕೊಂಬೆಗಳು ಬೇರೆ;
ಕಾಂಡ ಮಾತ್ರ ಅದೇ, ತಾಯಿ, ತಂದೆ, ಮಿಕ್ಕ ಮಂದಿ ಬೇರು ಮಾತ್ರ ಒಂದೇ;
ಬೇರನ್ನೇ ಕಿತ್ತು ಒಗೆದು ಹೋಗಿ ಬಿಟ್ಟು, ಇನ್ನೆಲ್ಲೋ ಬೇರು ಬಿಟ್ಟಂತೆ
ಆಲದ ಮರವನ್ನು ಬುಡದಿಂದ ಕಿತ್ತು ನೆಡವೋರು ಉಂಟೆ? ಇರಬೇಕು, ಹೀಗಿರಬೇಕು