ಜೇನುಗನಸು
ಕೆ. ಆರ್. ಎಸ್. ಮೂರ್ತಿ
ಏರು ಬೇಗ ಬೆಡಗಿ; ಏರು ರೋಮಾಂಚನದ ಮಂಚಕ್ಕೆ ಮೈ ತಲುಕಿಸಿ
ನಾರಿ ನಿನಗಾಗೇ ಅಲಂಕರಸಿ ಕಾದಿಹೆ ಕುಸುಮಗಳ ಸುವಾಸನೆ ಸಿಂಚಿಸಿ
ಮಾರ ಶರವು ನಿನಗೆಂದೇ ಕಾದಿಹುದು ಕೆಂಪು ಕೆಂಡವಾಗಿ ಬೆಳೆದೂ ಬೆಳೆದೂ
ನರ ಮಂಡಲವೆಲ್ಲಾ ನೆಗೆದು ಏಳಕೊಂಡಿವೆ ಬಿಗಿಯಾಗಿ, ಸೆಟೆದೂ ಸೆಟೆದೂ
ಚಂದಿರನು ಕಾದಿಹನು ಹುಣ್ಣಿಮೆಯ ಹಾಲನ್ನು ಕೋಮಲೆ ನಿನಗೆ ಸ್ನಾನಕ್ಕೆಂದು
ಇಂದಿರನ ವದನೆಯರು ಕಾಮ ವರ್ಧಿನಿ ರಾಗದ ವಿಲಂಬಿತ ಆಲಾಪನೆಗೆಂದು
ದುಂಬಿಗಳ ಹಿಂಡು ಕೋಟಿ ಕೋಟಿ ನೂರಾರು ಮಲಿಗಳೇ ಹಾರಾಡಿ ವನವೆಲ್ಲಾ
ಕುಸುಮಗಳು ಅನೇಕಾನೇಕ ಮಧುವ ಧಾರೆ ಎರೆದಿವೆ ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಬಟ್ಟಲಲೆಲ್ಲಾ
ನಿನ್ನಧರಗಳೇ ಸವಿಯಲ್ಲವೇ ಜೇನಿನ ಸುಧಾಮೃತವನು ಸುರಿಸುವ ಕಾಮಧೇನು
ಹರಿಸುವುದು ಗಂಗಾಧಾರೆ, ರಭಸದಲಿ ಭೋರ್ಗರೆದು ಧಮನಿಯಲಿ ಆನಂದವನು
ಹೊಸತು ಹೊಸೆಯುವ, ಹಸಿವ ತಣಿಸುವ, ಆಸೆಗಳ ಬೆಸೆಯುವ, ಒಂದೇ ಕನಸ ಕಾಣುವ
ವಿನ್ಯಾಸದ ಲಾಸ್ಯವನಾಡುವ, ಬಂಧನದ ಭಾಷೆಯಾಡುವ, ನಿಮಿಷವನೇ ನಿಲ್ಲಿಸಿಬಿಡುವ
ಅವರು: ಯಾರ್ರೀ ನೀವು? ನೋಡೋಕೆ ಒಳ್ಳೆ ಖದೀಮನ ಹಾಗೆ ಕಾಣ್ತೀರ? ನಾನು: ನಾನ್ಯಾರು ಅಂತ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದರೆ ಖಂಡಿತ ಹೇಳ್ತಾಯಿದ್ದೆ. ಆದರೆ, ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವಲ್ಲ! ಖಾದಿ ಹಾಕಿಕೊಲ್ಲೋ ಖದೀಮರಿಗಿಂತ ನಾನು ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಕಾಣ್ತೀನ? ಕದ್ದು, ಕದ್ದು ಕನ್ಯೆಯರನ್ನು ನೋಡುವ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾತ್ರ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಸ್ತೀನೆ ಇದೆ ನನಗೆ. ಒಬ್ಬಳು ಹುಡುಗಿ ಹದಿಮೂರು ಮೈಲು ದೂರದಲ್ಲಿ ಬಂದರೂ, ನನ್ನ ಎದೆಗೆ, ಅದು ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿ ಹೋಗತ್ತೋ, ಸೂಕ್ಷ್ಮ ತಿಳಿದು ಹೋಗುತ್ತೆ. ಆಗ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತೆ ಡವ ಡವ.
ಕಾಮೆಂಟ್ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ