ಕನ್ನಡತಿಗೆ ಉತ್ಸವ
ಕೆ. ಆರ್. ಎಸ್. ಮೂರ್ತಿ
ಅಕ್ಷರ ಮಾಲೆಯ ಪೋಣಿಸಿದ ಕಂಠೀ ಹಾರ
ಸುಗಂಧ, ಮಲ್ಲಿಗೆ, ಗುಲಾಬಿ, ಕನಕಾಂಬರ
ಸಿಂಪಡಿಸುವೆವು ಸಿರಿಗಂಧ, ಚಂದನ, ಪನ್ನೀರು
ನಿರಂತರ ಮೈಮೇಲೆಲ್ಲಾ ಪಸರಿಸುವ ತುಂತುರು
ರಂಗು ರಂಗಿನ ನಯ ರೇಶಿಮೆಯ ಸೀರೆ ಉಡಿಸಲು
ಪಚ್ಚೆ, ಸುವರ್ಣ, ರತ್ನ ಅಲಂಕರಿಸಿದ ಪಸಿರು ಶಾಲು
ಕಾವೇರಿಯೇ ಮಾಡಿಸುತಾಳೆ ನಿನಗೆ ನಿತ್ಯ ಸ್ನಾನ
ಜೋರಿನ ಜೋಗ ಜಲಪಾತದ ಭರದ ಅಭ್ಯಂಜನ
ದುಂಬಿಯ ತಂಬೂರಿಯ ಶೃತಿ ಗುನುಗುವ ತನನಾನ
ಕರುನಾಡಿನ ಗಿಣಿ, ಕೋಗಿಲೆ ವೃಂದದ ಆಲಾಪನ
ಸ್ವರನಾಡಿನ ಗಿಣಿ, ಕೋಗಿಲೆ ವೃಂದದ ಆಲಾಪನ
ಸಾವಿರ ನಯನದ ಸಾವಿರ ಮಯೂರಗಳ ಕುಣಿತ
ವಾನರ ಸೈನ್ಯದ ಹುರುಪಿನ ಕೇಕೆಯಾಟದ ನೆಗೆತ
ವೀಳ್ಯ ಲೇಪಿತ ಕೆಂಪೇರಿದ ತೊಂಡೆಯ ತುಟಿಯ ಬಾಯಿ
ನಡೆವಾಗ ಹಾದಿಯಲಿ ಕೋಟಿ ತೆಂಗಿನ ಈಡು ಕಾಯಿ
ಕನ್ನಡತಿ ಬಾರೇ, ಕಣ್ತುಂಬ ನೋಡಿ ಧನ್ಯವಾದೇವು
ಎಡೆ ಬಿಡದೆ ಉತ್ಸಾಹದ ಅಮ್ಮನುತ್ಸವವ ನಡೆಸುವೆವು
ಕನ್ನಡತಿಯೇ ಸರಸತಿ, ವಾಗ್ದೇವಿ, ಗಾನ ಶಾರದೆಯು
ಕನ್ನಡಕೇ ಮೀಸಲು ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಗುಂಡಿಗೆಯ ಗುಡಿಯು
ಅವರು: ಯಾರ್ರೀ ನೀವು? ನೋಡೋಕೆ ಒಳ್ಳೆ ಖದೀಮನ ಹಾಗೆ ಕಾಣ್ತೀರ? ನಾನು: ನಾನ್ಯಾರು ಅಂತ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದರೆ ಖಂಡಿತ ಹೇಳ್ತಾಯಿದ್ದೆ. ಆದರೆ, ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವಲ್ಲ! ಖಾದಿ ಹಾಕಿಕೊಲ್ಲೋ ಖದೀಮರಿಗಿಂತ ನಾನು ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಕಾಣ್ತೀನ? ಕದ್ದು, ಕದ್ದು ಕನ್ಯೆಯರನ್ನು ನೋಡುವ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾತ್ರ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಸ್ತೀನೆ ಇದೆ ನನಗೆ. ಒಬ್ಬಳು ಹುಡುಗಿ ಹದಿಮೂರು ಮೈಲು ದೂರದಲ್ಲಿ ಬಂದರೂ, ನನ್ನ ಎದೆಗೆ, ಅದು ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿ ಹೋಗತ್ತೋ, ಸೂಕ್ಷ್ಮ ತಿಳಿದು ಹೋಗುತ್ತೆ. ಆಗ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತೆ ಡವ ಡವ.
ಕಾಮೆಂಟ್ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ