ಅಚ್ಚರಿ
ಕೆ. ಆರ್. ಎಸ್. ಮೂರ್ತಿ
ಹುಲಿಗಿಂತ ಹುಲಿಯ ಬಾಲ, ಬಾಲಕ್ಕಿಂತ ಬಾಲದ ಕೂದಲು;
ಕೂದಲಿಗಿಂತ ಅದರ ಮೇಲೆ ಜಿಗಿದಾಡುವ ನೊಣದ ಕಾಲು
ಸಿಂಹಾಸನವನ್ನು ಏರಿ ಮೀಸೆ ತಿರುಗುವ ಭೂಪನ ಅಣುಕಿಸಿತ್ತು
ಮೂಗಿನ ಹೊಳ್ಳೆಯೊಳಗೆ ಫಕ್ಕನೆ ತೂರಿದ ಸೊಳ್ಳೆಯ ಕಸರತ್ತು
ಡೊಳ್ಳು ಹೊಟ್ಟೆಯ ಆನೆಯ ಹೊತ್ತು ತಿರುಗುವ ಪುಟ್ಟಿಲಿಯ ಗಮ್ಮತ್ತು
ಜಗಕೇ ಜೀವವ ಕೊಟ್ಟ ಬೆಂಕಿಯ ಉಂಡೆಯ ಕಬಳಿಸುವ ರಾಹು ಕೇತು
ನೂರು ಸೂರ್ಯರ ನುಂಗಿತ್ತು ದಿಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ಕಪ್ಪು ಬಕಾಸುರನ ಬಾಯಿ
ಎಲ್ಲ ಅಚ್ಚರಿಯನೂ ಮೀರಿಸಿದೆ ಆದಿ ಬಿಂದು ಉಗಿದಂಥ ಭವದ ಮಾಯೆ
ಅವರು: ಯಾರ್ರೀ ನೀವು? ನೋಡೋಕೆ ಒಳ್ಳೆ ಖದೀಮನ ಹಾಗೆ ಕಾಣ್ತೀರ? ನಾನು: ನಾನ್ಯಾರು ಅಂತ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದರೆ ಖಂಡಿತ ಹೇಳ್ತಾಯಿದ್ದೆ. ಆದರೆ, ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವಲ್ಲ! ಖಾದಿ ಹಾಕಿಕೊಲ್ಲೋ ಖದೀಮರಿಗಿಂತ ನಾನು ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಕಾಣ್ತೀನ? ಕದ್ದು, ಕದ್ದು ಕನ್ಯೆಯರನ್ನು ನೋಡುವ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾತ್ರ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಸ್ತೀನೆ ಇದೆ ನನಗೆ. ಒಬ್ಬಳು ಹುಡುಗಿ ಹದಿಮೂರು ಮೈಲು ದೂರದಲ್ಲಿ ಬಂದರೂ, ನನ್ನ ಎದೆಗೆ, ಅದು ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿ ಹೋಗತ್ತೋ, ಸೂಕ್ಷ್ಮ ತಿಳಿದು ಹೋಗುತ್ತೆ. ಆಗ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತೆ ಡವ ಡವ.
ಕಾಮೆಂಟ್ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ