ಸುಮ್ಮನೆ ತಲೆ ಆಡಿಸಿ ಸಾಕು
ಕೆ. ಆರ್. ಎಸ್. ಮೂರ್ತಿ
ಹೂಂ? ಉಹೂಂ?
ಹೌದು, ಅದೂ ಹೌದು, ಇನ್ನೊಂದೂ ಹೌದು. ಆಹಾಂ!
ಹುಟ್ಟು, ಹುಟ್ಟಿದ್ದು, ಹುಟ್ಟುವುದು, ಹುಟ್ಟಿಸುವುದು ಒಂದೇ:
ಹೂಂ? ಉಹೂಂ?
ತಿಂಡಿ, ತಿಂದಿದ್ದು, ತಿನ್ನುವುದು, ತಿನ್ನಿಸುವುದು ಒಂದೇ:
ಹೂಂ? ಉಹೂಂ?
ನಾಗ, ಮುಂಗುಸಿ; ಹುಲಿ, ಹುಲ್ಲೆ; ಹುಲ್ಲು, ಹಸು ಒಂದೇ:
ಹೂಂ? ಉಹೂಂ?
ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚುವುದು, ಬಿಚ್ಚುವುದು, ಮಿಟುಕಿಸುವುದು ಒಂದೇ:
ಹೂಂ? ಉಹೂಂ?
ಶಂಕರ, ಚಾಂಡಾಲ, ಪುರಂದರ, ವಿಠಲ; ಆಕ್ಕಮ, ಮಹಾದೇವ ಒಂದೇ:
ಹೂಂ? ಉಹೂಂ?
ನಿನ್ನೆ, ಇಂದು, ನಾಳೆ; ನೀರು, ಮಂಜು, ಆವಿ; ಹುಲ್ಲು, ಹಾಲು, ಮೊಸರು ಒಂದೇ:
ಹೂಂ? ಉಹೂಂ?
ಹೇಳಿ! ಹೌದೋ? ಅಲ್ಲವೋ? ಸುಮ್ಮನೆ ತಲೆ ಆಡಿಸಿ ಸಾಕು: ಹೂಂ? ಉಹೂಂ?
ಅವರು: ಯಾರ್ರೀ ನೀವು? ನೋಡೋಕೆ ಒಳ್ಳೆ ಖದೀಮನ ಹಾಗೆ ಕಾಣ್ತೀರ? ನಾನು: ನಾನ್ಯಾರು ಅಂತ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದರೆ ಖಂಡಿತ ಹೇಳ್ತಾಯಿದ್ದೆ. ಆದರೆ, ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವಲ್ಲ! ಖಾದಿ ಹಾಕಿಕೊಲ್ಲೋ ಖದೀಮರಿಗಿಂತ ನಾನು ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಕಾಣ್ತೀನ? ಕದ್ದು, ಕದ್ದು ಕನ್ಯೆಯರನ್ನು ನೋಡುವ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾತ್ರ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಸ್ತೀನೆ ಇದೆ ನನಗೆ. ಒಬ್ಬಳು ಹುಡುಗಿ ಹದಿಮೂರು ಮೈಲು ದೂರದಲ್ಲಿ ಬಂದರೂ, ನನ್ನ ಎದೆಗೆ, ಅದು ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿ ಹೋಗತ್ತೋ, ಸೂಕ್ಷ್ಮ ತಿಳಿದು ಹೋಗುತ್ತೆ. ಆಗ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತೆ ಡವ ಡವ.
ಕಾಮೆಂಟ್ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ