ನಿನ್ನದೇ ನೆನಪು
ಕೆ. ಆರ್. ಎಸ್. ಮೂರ್ತಿ
ತುಂಬು ಬೆಳದಿಂಗಳು ಅಂಗಳದ ಮೇಲೆಲ್ಲಾ ಹದನಾಗಿ ಹಾಸಿತ್ತು
ಹಿತ್ತಲ ತೋಟದಲ್ಲಿಯೇ ಚಿಗುರು ಬಳ್ಳಿಯಾಗಿ ಬೆಳೆದು ದೊಡ್ಡದಾಗಿತ್ತು
ಕಂಪು ಹರಡಿತ್ತು ಬೆಳೆದು ಅರಳಿ ನಿಂತಿದ್ದ ಗೊಂಚು ಕೆಂಪು ಗುಲಾಬಿ
ಎತ್ತಿಂದಲೋ ಬಂದು, ಅತ್ತಿತ್ತಲೂ ತಿರುಗದೆ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತಾಗ ದುಂಬಿ
ನಿನ್ನ ಮೊಗದ ಬಣ್ಣದ ಬೊಂಬೆಯು ಮನದ ಪರದೆಯ ಮೇಲೆ ಕುಣಿದು
ಅರಳಿತು ಹೃದಯದ ಹೂವು; ಗುಲಾಬಿಗೆರಗಿದೆ ಆ ಬೆರಗಿಗೆ ಮಣಿದು
ಅವರು: ಯಾರ್ರೀ ನೀವು? ನೋಡೋಕೆ ಒಳ್ಳೆ ಖದೀಮನ ಹಾಗೆ ಕಾಣ್ತೀರ? ನಾನು: ನಾನ್ಯಾರು ಅಂತ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದರೆ ಖಂಡಿತ ಹೇಳ್ತಾಯಿದ್ದೆ. ಆದರೆ, ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವಲ್ಲ! ಖಾದಿ ಹಾಕಿಕೊಲ್ಲೋ ಖದೀಮರಿಗಿಂತ ನಾನು ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಕಾಣ್ತೀನ? ಕದ್ದು, ಕದ್ದು ಕನ್ಯೆಯರನ್ನು ನೋಡುವ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾತ್ರ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಸ್ತೀನೆ ಇದೆ ನನಗೆ. ಒಬ್ಬಳು ಹುಡುಗಿ ಹದಿಮೂರು ಮೈಲು ದೂರದಲ್ಲಿ ಬಂದರೂ, ನನ್ನ ಎದೆಗೆ, ಅದು ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿ ಹೋಗತ್ತೋ, ಸೂಕ್ಷ್ಮ ತಿಳಿದು ಹೋಗುತ್ತೆ. ಆಗ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತೆ ಡವ ಡವ.
ಮೂರ್ತಿಯವರೇ, ಪ್ರವೀಣ ತಂದುಬಿಟ್ಟ ನಿಮ್ಮ ಬ್ಲಾಗಿಗೆ...ವಾವ್..ಕ್ಯಾಲಿಫೋರ್ನಿಯಾದಲ್ಲಿದ್ದುಕೊಂಡೇ ದ್ವಶತಕದಂಚಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದೀರಿ...ಅಭಿನಂದನೆಗಳು....ಹೂವು-ದುಂಬಿಗಳ ಬಂಧಾನುಬಂಧಗಳ ಸೊಗಸು ಚನಾಗಿದೆ...
ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿಮೂರ್ತಿಯವರೆ...
ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬರಿತಿರಿ...
ಇಷ್ಟವಾಯಿತು...
ಇಷ್ಟು ದಿನ ನೋಡಲೇ ಇಲ್ಲವಲ್ಲ ನಿಮ್ಮ ಬ್ಲಾಗನ್ನು...
ಚಂದದ ಬ್ಲಾಗಿಗಾಗಿ ನಿಮ್ಮನ್ನೂ...
ನಿಮ್ಮನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿದ "ಪ್ರವೀಣನಿಗೂ" .. ಅಭಿನಂದಿಸುವೆ...
ಮೂರ್ತಿಯವರೇ;ಚಂದದ ಬರಹ.ನ್ನಿಮ್ಮ ಫಾಲೋಯರ್ ಆಗುವುದು ಹೇಗೆ?ಸೈನ್ ಇನ್ ಕಾಲಂ ಓಪನ್ ಮಾಡಿ .ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗಿಗೂ ಭೇಟಿಕೊಡಿ.ನಮಸ್ಕಾರ.
ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿ