ಮಧುರ ಚಂದಿರಕೆ ಬಾರಾ
ಕೆ. ಆರ್. ಎಸ್. ಮೂರ್ತಿ
ಆಸೆ; ಇತಿ, ಮಿತಿ ಇಲ್ಲದ ಆಸೆ; ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಮುಗಿಯದ ಆಸೆ.
ನಾಕವನು ಇಳೆಗಿಳಿಸಿ ಮಧುಚಂದ್ರದ ಪಾಕವನು ಕುಡಿಸುವ ಆಸೆ
ತುಟಿಗೆ ತುಟಿಯ ಹಚ್ಚಿಸಿ,
ಕೆನ್ನೆಗೆ ಕೆನ್ನೆಯ ಒತ್ತಿ,
ಒಬ್ಬರನೊಬ್ಬರು ಏರಿ,
ತೊಳಬಂಧನ ಬೆಸೆದು,
ಕಂಗಳಲಿ ಕಂಗಳನಿಕ್ಕಿ,
ಕೇಳಿಯಾಡುವ ಬಾರಾ, ಮಧುರಸ ಕೇಳಿಯಾಡುವ ಬಾರಾ
ನಡುವಿನಾ ಕಡೆಗೋಲ
ಶಿವಲಿಂಗ ಶಕ್ತಿಯಲಿ
ಇಡುವಾಗ ರಭಸದಲಿ
ಉಕ್ಕೀತು ಸುರಿದೀತು
ದರಭರಾ ದರಭರಾ
ಕುಣಿಯೋಣು ಬಾರಾ ಮಧುರ ರಸ ಕುಡಿಯೋಣು ಬಾರಾ
ನಿತಂಬವು ತುಂಬಿ ತುಳುಕುತ್ತ
ಕಂಬವು ಅಂಬರವ ಅರಸುತ್ತ
ಮಂದ್ರದ ದನಿಯು ಎದುಸರೆತ್ತಿ
ನಾನು ನಿನ್ನೊಳು ಬೆರೆಯುತ್ತಾ
ಇಬ್ಬರೂ ಒಂದಾಗಿ ಮೆರೆಯುತ್ತಾ
ತಣಿಯೋಣು ಬಾರಾ ಸವಿ ಚಂದಿರನ ತಣಿಯೋಣು ಬಾರಾ
ಅವರು: ಯಾರ್ರೀ ನೀವು? ನೋಡೋಕೆ ಒಳ್ಳೆ ಖದೀಮನ ಹಾಗೆ ಕಾಣ್ತೀರ? ನಾನು: ನಾನ್ಯಾರು ಅಂತ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದರೆ ಖಂಡಿತ ಹೇಳ್ತಾಯಿದ್ದೆ. ಆದರೆ, ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವಲ್ಲ! ಖಾದಿ ಹಾಕಿಕೊಲ್ಲೋ ಖದೀಮರಿಗಿಂತ ನಾನು ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಕಾಣ್ತೀನ? ಕದ್ದು, ಕದ್ದು ಕನ್ಯೆಯರನ್ನು ನೋಡುವ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾತ್ರ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಸ್ತೀನೆ ಇದೆ ನನಗೆ. ಒಬ್ಬಳು ಹುಡುಗಿ ಹದಿಮೂರು ಮೈಲು ದೂರದಲ್ಲಿ ಬಂದರೂ, ನನ್ನ ಎದೆಗೆ, ಅದು ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿ ಹೋಗತ್ತೋ, ಸೂಕ್ಷ್ಮ ತಿಳಿದು ಹೋಗುತ್ತೆ. ಆಗ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತೆ ಡವ ಡವ.
ಕಾಮೆಂಟ್ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ