ನಾನು ಸದಾ ಸಿಧ್ಧ
ಕೆ. ಆರ್. ಎಸ್. ಮೂರ್ತಿ
ವೈಕುಂಠದಲ್ಲಿ ಸತಿ ಪತಿಯರ ಸದಾ ನಲಿವ ನವ ರಸ ಸರಸ
ಹಿಗ್ಗಿದ ಹೆಡೆ ತೆಗೆದ ನಾಲಿಗೆ ಹೆಬ್ಬಾವಿನ ಹಾಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಶಯನ
ಸಮುದ್ರ ಮಥನದ ಸಡಗರ ಸಕಲ ದೇವ ಕುಲ ಸಹಿತ ಗೋಷ್ಟಿಗೆ
ರಕ್ಕಸ, ರಕ್ಕಸಿಯರಿಗೂ ಬಂತು ಕರೆಯೋಲೆ ಕೈಹಾಕಲು ಹಾವಿಗೆ
ಬಾಗಿಲ ಕಾಯುವರಾರು? ಅದಕ್ಕೆಂದೂ ಬೇಕೆ ಬೇಕಲ್ಲವೇ ನಾನು
ಗೊತ್ತವರಿಗೆ ಧೈರ್ಯ, ವೀರ್ಯದ ಹೊರೆ ಹೊತ್ತು ಸದಾ ಸಿಧ್ಧನು
ಅವರು: ಯಾರ್ರೀ ನೀವು? ನೋಡೋಕೆ ಒಳ್ಳೆ ಖದೀಮನ ಹಾಗೆ ಕಾಣ್ತೀರ? ನಾನು: ನಾನ್ಯಾರು ಅಂತ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದರೆ ಖಂಡಿತ ಹೇಳ್ತಾಯಿದ್ದೆ. ಆದರೆ, ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವಲ್ಲ! ಖಾದಿ ಹಾಕಿಕೊಲ್ಲೋ ಖದೀಮರಿಗಿಂತ ನಾನು ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಕಾಣ್ತೀನ? ಕದ್ದು, ಕದ್ದು ಕನ್ಯೆಯರನ್ನು ನೋಡುವ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾತ್ರ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಸ್ತೀನೆ ಇದೆ ನನಗೆ. ಒಬ್ಬಳು ಹುಡುಗಿ ಹದಿಮೂರು ಮೈಲು ದೂರದಲ್ಲಿ ಬಂದರೂ, ನನ್ನ ಎದೆಗೆ, ಅದು ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿ ಹೋಗತ್ತೋ, ಸೂಕ್ಷ್ಮ ತಿಳಿದು ಹೋಗುತ್ತೆ. ಆಗ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತೆ ಡವ ಡವ.
ಕಾಮೆಂಟ್ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ