ನಾನಲ್ಲ, ನಾನಲ್ಲ

ನಾನಲ್ಲ, ನಾನಲ್ಲ
ಕೆ. ಆರ್. ಎಸ್. ಮೂರ್ತಿ

ನಾನಲ್ಲ, ನಾನಲ್ಲ, ನಾನಲ್ಲ, ನಾನಲ್ಲ, ಯಾವುದೂ ನಾನಲ್ಲವೇ ಅಲ್ಲ.
ಅದೂ ಅಲ್ಲ, ಮತ್ತದಂತೂ ಅಲ್ಲವೇ ಅಲ್ಲ, ಯಾರದೋ ಸುಳ್ಳು ಎಲ್ಲ.

ಎಷ್ಟು ಹೇಳಿದರೂ ತಲೆಗೆ ಹೋಗದೆ ನಿಮಗೆ? ನನಗಿಲ್ಲ ಏನೂ ಸಂಭಂಧ
ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ನೀವಿಷ್ಟು ಪೆದ್ದರೆಂದು! ಅಂಧರನು ನಂಬುವನೂ ಅಂಧ

ನಿಮ್ಮ ಮನಕೆ ಬಂದೊಡನೆ ಆಗಿಹೊಗುವುದು ಎಲ್ಲವೂ ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ಸುಳ್ಳು
ಭ್ರಮೆಯಾವುದು, ಬ್ರಹ್ಮಯಾವುದು ಎಂಬ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ತಿಳಿಯುವುದೆಲ್ಲ ಪೊಳ್ಳು

ಸಕ್ಕರೆಯ ಅರಿವಿರುವ ಇರುವೆಗೆ ಸೌರವ್ಯೂಹದ ಪರಿವೆ ಬರುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ!
ಕೈಹಿಡಿಯ ನಿನ್ನ ಮಿದುಳಿಗೆ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡವೇ ಎಟುಕುವುದೇ? ಅದು ಸಾಧ್ಯ ಹೇಗೆ!

ಹಲವು ಸಾವಿರ ಎಂದು ಕೊಂಡರೂ, ಕೆಲವೇ ಸಾವಿರ ಕಳೆದಿದೆಯೋ ನೀ ಹುಟ್ಟಿ ಬಂದು
ಹುಟ್ಟಿ, ಹುಟ್ಟಿ, ನಾಪತ್ತೆಯಾದವು ಬೆಟ್ಟದಂತಹ ಎಷ್ಟೋ ಪಶು ರಾಶಿಗಳು ಬಲು ಹಿಂದೂ

ನಿನ್ನ ಪುಟ್ಟಿಸಿದ ಭೂಮಿ ತಾಯಿ ಹುಟ್ಟಿ ಬಂದಳು ಮಗಳ ಬೆಳಗುವ ತಂದೆಯ ಹೊಟ್ಟೆಯಿಂದ
ಉರಿಯುವ ಸೂರ್ಯನಂತೆಯೇ ಇರುವರಯ್ಯ ಸಾವಿರ ಸಾವಿರ ಸಾವಿರ ಸಾವಿರ ತಾರ ವೃಂದ

ಮನಕೆ ಎಟುಕದಷ್ಟು ಇವೆಯೋ ಇಂತಹ ತಾರಾವೃಂದಗಳು, ವೃಂದ ಗುಚ್ಛಗಳು ಅನೇಕಾನೇಕ
ಇದನೆಲ್ಲ ಪುಟ್ಟಿಸಿದ ತಂದೆಯೋ, ತಾಯಿಯೋ, ಅದೋ, ಇದೋ, ಅದೆಂತಹದು ತಿಳಿಯ ಬೇಕಾ?

ಯಾವಾಗ, ಎಲ್ಲಿ, ಎಂತು, ಎಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಬುರುಡೆಯ, ನಿನಗಿಂತ ಕೋಟಿ ಕೋಟಿಯಷ್ಟು ಮಹಾ ಜ್ಞಾನದಷ್ಟು
ಯಾವ ತಾರಾ ಗುಚ್ಛದಲಿ ಅವತರಿಸಿ ಬರುವುದೋ, ಆಗ ಆದೀತೋ ಇಲ್ಲವೇ ಇಲ್ಲವೋ ಹೇಳುವುದು ಕಷ್ಟ

ಒಂದಂತೂ ಖರೆ: ನೀನಲ್ಲ ಎಲ್ಲ ತಿಳಿವವನು, ಇಂದಲ್ಲಾ, ಎಂದೂ ತಿಳಿವವನು ನೀನಂತೂ ಅಲ್ಲವೇ ಅಲ್ಲವೋ
ಯೋಗ ಮುದ್ರೆಯ ಹಾಕು, ಭೋಗದಲಿ ತನ್ಮಯನಾಗು, ಪೊಗಳಿ, ಪೊಗಳಿ, ಪರಿ, ಪರಿಯಲಿ ತಾಳ ಹಾಕೋ

ಕೊನೆಗೆ, ಕೊನೆಯ ಕಾಲವು ಬರುವ ಕಾಲದಲಿ ಎಂತು, ಹೇಗೆ, ಬೇಡಿಕೊಂಡರೂ ನೀನಾಗುವೆಯೋ ಮತ್ತೆ ಮಣ್ಣು
ನೀನಂದು ಕೊಂಡಿರುವ ದೇವರೆಲ್ಲ ಭ್ರಮೆ, ನೀನಂಬಿರುವುದೆಲ್ಲ ಬರೀ ಸುಮ್ಮನೆ, ನಿನ್ನ ತಲೆಯೆಲ್ಲ ಜೇಡಿ ಮಣ್ಣು