ತುಂಟ ತುಟಿಯೇ ಅಟ್ಟಕ್ಕೆ ಬಾಗಿಲು

ತುಂಟ ತುಟಿಯೇ ಅಟ್ಟಕ್ಕೆ ಬಾಗಿಲು
ಕೆ. ಆರ್. ಎಸ್. ಮೂರ್ತಿ

ನಿನ್ನ ಅಂದದ ಕಣ್ಣುಗಳು ಬಲು ಚೊಕ್ಕವಿಹುದು; ಅದರ ಚೆನ್ನ ನನಗೊಬ್ಬನಿಗೇ ಗೊತ್ತು ಚೆನ್ನಿ
ಮುದ್ದು ತುಟಿ ನಿನ್ನದು ಚಿಕ್ಕದಿರಬಹುದು; ಅದನ್ನು ಬಿರಿಸುವುದು, ಬಿಡಿಸುವುದೇ ಬಲು ಚೆನ್ನ

ಮುದ್ದು ತುಟಿಗೆ ಬೇಕು ಮುತ್ತು ಕೋಟಿ; ಬಿಡ ಬಿಡದೆ ಬಿಡಿಸಬೇಕು, ತಡ ಮಾಡ ಬೇಡ ಚಿನ್ನ
ನಾಲಗೆಯೇ ಸಕಲ ಕುಸುಮಾಸ್ತ್ರ, ಮೂಳೆಯಿಲ್ಲದ ಬಾಣ, ಹೂಡುವೆನು ನಿನ್ನ ತುಟಿಗೆ ಅದನ್ನ

ತುಟಿಯು ಎಲ್ಲೇ ಇರಲಿ, ಗುರಿಯ ತಾಣವನು ತಬ್ಬದ ಬಾಣ; ಬಗ್ಗಿ, ಹಿಗ್ಗಿ ನುಸುಳುವ ಪರಿಯನ್ನ
ನಿನ್ನ ಬಾಗಿಲನು ತೆರೆದು ಕರೆದುಕೊಂಡರೆ ಮಾತ್ರವೇ ಸಗ್ಗದ ಬಾಗಿಲೂ ತೆರೆದೀತು ಕರೆದೆಮ್ಮನ್ನ

ನಿನ್ನ ಧಮನಿಗಳು ಬಿರಿದು, ಹರಿದೀತು ಜೊನ್ನ ಪ್ರವಾಹ; ಅಲ್ಲಿ, ಇಲ್ಲಿ, ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಎಲ್ಲೇ ಮೀರೀತು
ಆಣೆಕಟ್ಟುಗಳೆಲ್ಲಾ ಒಡೆದು ನುಗ್ಗೀತು ಅಮೃತದ ಧಾರೆ; ಇದಕೆ ಬೇಕೆ ಆಣೆ, ಪ್ರಮಾಣಗಳ ಮಾತು

ಕಳಕಳಿಯ ಮಾತಿದು: ಕಳೆಯ ಬೇಡ, ಗಳಿಗೆಗಳ ಉರುಳಿಸಬೇಡ; ಸಲಿಗೆ ಇರಲಿ, ಬಲು ಹತ್ತಿರಕೆ
ಕಳೆಯೋಣ, ನಲಿಯೋಣ, ಕುಣಿಯೋಣ, ತಣಿಯೋಣ; ತನುವೇ ಏಣಿಯು ಜೇನಿನ ತಾಣದ ಸಗ್ಗಕೆ