ಕವಿ ಕುಂಚದ ಕಿವಿ ಗುಟ್ಟು

ಕವಿ ಕುಂಚದ ಕಿವಿ ಗುಟ್ಟು
ಕೆ. ಆರ್. ಎಸ್. ಮೂರ್ತಿ

ಗುಟ್ಟು ಗಂಟು ಕಟ್ಟಿ, ಒಗಟಿನ ವಟವಟವನೆಲ್ಲ ನಾನಿಂದು ಬಿಟ್ಟೆ ನಿಮಗೆಂದೇ
ಕೊರಳಿನಿಂದ ತಿಳಿಯಾಗಿ ಹರಿಯುತಿದೆ ಸರಳ ಸಾಲುಗಳಿವು ನನದೊಂದೇ

ಅತ್ತ ಇತ್ತ ಕಂಡಿದೆಲ್ಲಕೂ ತಡಬಿಡದೆ ತವಕದಿ ಮಿಡಿಯುವುದು ನಿಜ ತಾನೇ?
ಮಿಡಿತವ ಹಿಡಿದಿಡುವ ಗೊಡವೆ ಕೊಡವಿ ಬಿಡಿ, ಮಿಡಿವಾಗ ಮಿಡಿಯಲಿ ತಂತಾನೆ

ತಡೆಯ ಬೇಡಿ ತಂತಾನೇ ಮಿಡಿಯುವ ಗುಂಡಿಗೆಯು ಡವ್ ಡವ್ ಕುಣಿಯುತಲಿರಲಿ
ಕುಣಿಯುವುದು ತಣ್ಣಗಾಗಲಿ ತಂತಾನೆ, ತನನ ತಾನದ ತಾಣವೂ ಪೂರ ಆರಲಿ

ಮಿಡಿದ ಹಾಡನು, ಒರಲಿದ ರಾಗವನೂ, ತಟ್ಟಿದ ತಾಳವೆಲ್ಲವನೂ ಕನವರಿಸಿ ನೆನೆಸಿ
ಮೆಲುಕು ಹಾಕಿ, ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ, ಮಗುದೊಮ್ಮೆ ಕೇಳುತ ತಣಿಯುತ ಮನವಿರಿಸಿ ಆಲಿಸಿ

ತಣಿತವೆಲ್ಲವೂ ತಣ್ಣಗಾಗಿ ಮಂದ ನಿದ್ದೆಯೂ ಬಂದರೆ, ಅಂಗನೆಯ ಅಪ್ಪಿ ಆಲಂಗಿಸಿ
ಕಾವ್ಯ ಸ್ವರೂಪಿ, ಕವಿ ಕೋಮಲೆ ಏಳುವಳು ಒಡನೆ ಆಗ ಅಂತರಾಳದಿಂದ ಗಮನಿಸಿ

ಅವಳ ಗಾನವನು ಬರೆದಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಿ ಒಲವಿಂದ, ಸಪ್ತ ಸ್ವರಗಳು ತಂತಾನೆ ಹರಿದಂತೆ
ಅವಳ ನೀಳ ಜಡೆಯೇ ಆಗಲಿ ನಿಮ್ಮ ಕುಂಚ, ನಿಮ್ಮ ಎದೆಯೇ ತಾಳೆಯ ಗರಿಯ ಕಂತೆ

ಪ್ರಾಸದ ತ್ರಾಸವೇಕೆ? ಪದಗಳ ಹುಡುಕಿ, ತಡಕುವುದೇಕೆ? ಮಾತ್ರೆಯನು ಎಣಿಸದಿರಿ
ಅವಳ ನಾಲಿಗೆಯು ಉಲಿಯುವುದು ಸರಳ ಧಾರೆಯಲಿ, ನೀವಾಗ ಕವಿಯು ಆಗುವಿರಿ